چقدر طلا در رایانه شما وجود دارد؟
آیا می توانید در معدن طلا واقع در خانه بنشینید؟
دریابید که رایانه شما چقدر طلا پنهان کرده است.
آیا می دانید قطعات الکترونیکی قدیمی شما مانند کامپیوتر قبلی شما دارای طلای واقعی هستند؟
نه تنها این ، بلکه می توانند فلزات گرانبهای دیگر مانند نقره یا پالادیوم را نیز شامل شوند.
برای آگاهی بیشتر به ادامه مطلب بروید.
طلا در چه قسمتهایی از رایانه وجود دارد؟
این یک واقعیت شناخته شده است که بسیاری از رایانه ها و دستگاه های الکترونیکی حاوی مقداری فلزات گرانبها مانند طلا هستند.
برخی از وسایل الکترونیکی که روی تابلوهای مدار چاپی ، پردازنده ها و سایر قطعات قرار دارند ، می توانند سطوح نسبتاً بالایی از مواد را داشته باشند.
در مورد طلا به تنهایی ، قطعات اصلی رایانه حاوی طلا شامل موارد زیر است:
- مادربردها و بردهای مدار چاپی – مخصوصاً مادربرد اغلب بهترین منبع بالقوه طلا در رایانه ها است.
- واحدهای پردازش مرکزی (CPUs) – اینها چیزهای بزرگ مربع تراشه ای هستند که در مادربردها پیدا خواهید کرد.
آنها تمایل دارند صدها سنجاق با روکش طلا در اطراف لبه و سطح زیرین خود داشته باشند.
اگر مقدار زیادی از آنها دارید ، می تواند به اندازه یک پنی ارزش داشته باشد.
۳٫ تراشه های حافظه تصادفی (RAM) – بخشی از برد مدار ، این معادن کوچک طلا برای افزایش حافظه عملیاتی رایانه شما نصب شده اند.
آنها اغلب حاوی مقدار کمی اما مقدار قابل توجهی پین با روکش طلا و یک لایه نازک طلا در سطح آنها هستند.
۴٫ مودم های داخلی ، بردهای PCI ، درگاه های اترنت ، GPU و سایر وسایل جانبی مانند درایوها – اکثر رایانه ها حداقل دارای یک یا چند تخته اضافی هستند. همچنین اغلب حاوی مقادیر نسبتاً زیادی طلا هستند.
مانند دیگر اجزا ، طلا را روی پین های اتصال و لایه های سطحی خواهید یافت.
اما طلا تنها فلز گرانبهایی نیست که احتمالاً در لوازم الکترونیکی خود پیدا خواهید کرد.
برخی دیگر از فلزات گرانبها که معمولاً در دستگاه های الکترونیکی استفاده می شوند عبارتنداز:
- نقره – تابلوهای مدار ، تراشه های رایانه ای ، غشاهای صفحه کلید و برخی خازن ها.
- پلاتین – هارد دیسک ، اجزای برد مدار.
- پالادیوم – هارد دیسک ، اجزای برد مدار (خازن).
- مس – گرمکن ، سیم کشی و کابل پردازنده ، تابلوهای مدار چاپی ، تراشه های رایانه.
- نیکل – اجزای صفحه مدار.
- تانتالوم – اجزای برد مدار (برخی خازن ها).
- کبالت – هارد دیسک.
- آلومینیوم – تابلوهای مدار چاپی ، تراشه های رایانه ای ، هارد دیسک ها ، هیت سینک های CPU.
- قلع – تابلوهای مدار چاپی ، تراشه های رایانه ای.
- روی – تابلوهای مدار چاپی.
- نئودیمیوم – هارد دیسک (آهن ربا).
بنابراین ، همانطور که می بینید ، به جای این که کامپیوتر قدیمی خود را کنار بگذارید ، ممکن است انجام برخی کارها مفید باشد.
طلا در رایانه چقدر است؟
آیا با همه آن اجزاء حداقل مقداری طلا و سایر فلزات گرانبها در آنها وجود دارد ، آیا می توانید با برچیدن و استخراج آنها ثروتمند شوید؟
احتمالاً نه ، حداقل از یک یا دو رایانه قدیمی.برخی گزارش ها به ما می گویند که یک کامپیوتر شخصی قدیمی دارای ۹ دلار طلا بود.
برخی منابع دیگر تخمین می زنند که رایانه شما به طور متوسط حدود ۱/۵ گرم یا حدود ۱۲ دلار طلا دارد.
از طرف دیگر ، لپ تاپ ها معمولاً حاوی حدود ۱/۱۰ گرم طلا یا حدود ۶ دلار ارزش دارند.
با این حال ، ارزش واقعی بستگی به نوع زباله های الکترونیکی شما دارد.
به عنوان مثال ، تجهیزات ویدئویی صنعتی اغلب دارای مقدار بالاتری از طلا هستند ، گاهی اوقات بیش از
۵۶ گرم در هر دستگاه.
تجزیه فیزیکی کامپیوتر و استخراج طلا
پس از تمام تلاش های لازم برای تجزیه فیزیکی کامپیوتر و استخراج طلا ، به نظر می رسد این کار ارزش تلاش را ندارد.
در حقیقت ، احتمالاً با تعداد کمی از ماشین آلات ، چنین جیبی را در جیب خود خواهید دید.
در برخی شرایط ، اجزای رایانه ممکن است برای استفاده مجدد و فروش مجدد دست نخورده تر باشند.
با این حال ، اگر بتوانید این نوع زباله را به تن بازیافت کنید ، چشم انداز مالی منطقی تر می شود.
این امر به ویژه اگر زباله های الکترونیکی را به صورت عمده و تقریباً هیچ خریداری می کنید صادق است.
اغلب ، اکثر شرکت های متخصص در این صنعت بر روی برد مدار ، CPU ها و مادربردها تمرکز می کنند زیرا اینها دارای بالاترین درجه طلا هستند.
در حقیقت ، در مقایسه با استخراج سنتی طلا ، یک تن زباله الکترونیکی می تواند ۴۰ تا ۸۰۰ برابر بیشتر
از سنگ معدن واقعی طلا داشته باشد!و مقدار زیادی از آن وجود دارد.
چه میزان زباله های الکترونیکی سالانه دور ریخته می شوند؟
به گفته منابعی مانند The World Counts ، سالانه چیزی در حدود ۵۰ میلیون تن زباله الکترونیکی دور ریخته می شود.
ایالات متحده به تنهایی سالانه حدود ۱۱ میلیون تن زباله الکترونیکی ایجاد می کند.
از این میزان ، ۱۲٫۵ درصد ناچیز یا بیشتر در واقع بازیافت یا پردازش مجدد می شود.
در بسیاری از موارد ، زباله های الکترونیکی به سادگی به آسیا و آفریقا منتقل می شوند تا بازیافت شوند.
هنگامی که آنجا بود ، معمولاً مرتب شده و برای قراضه فروخته می شود ، یا به سادگی در تلاش برای دور انداختن یا تلاش برای استخراج مواد با ارزش سوزانده می شود.
این نه تنها یک عمل بسیار اسراف کننده است ، بلکه به طور بالقوه برای افرادی که این کار را انجام می دهند (و اغلب کودکان) و محیط زیست بسیار مضر است!
زباله های الکترونیکی حاوی مواد شیمیایی سمی
این امر به این دلیل است که بسیاری از زباله های الکترونیکی در واقع حاوی مواد شیمیایی بسیار سمی مانند سرب ، کادمیوم ، دیوکسین ، گوران ، آرسنیک ، جیوه ، DDT ، PCB ، کروم ، کلرید وینیل ، آنتیموان ، بریلیم و غیره است. به همین دلیل ، بسیاری از کشورهای غربی مقررات مربوط به زباله های الکترونیکی را برای جلوگیری از جنبه های خطرناک دفع وسایل الکترونیکی قدیمی اجرا کرده اند.
کلام آخر
برای کسب اطلاعات بیشتر با بازیافت آنلاین در ارتباط باشید.
جهت مشاهده پکیج های آموزشی و آموزش های حضوری به قسمت سربرگ آموزش مراجعه کنید.
سربرگ آموزش در نوار بالا و در نوار همبرگری سه خط سمت چپ می باشد.
